Rodzina Auditore

Claudia Auditore da Firenze, Domenico Auditore, Ezio Auditore da Firenze, Federico Auditore da Firenze, Giovanni Auditore da Firenze, Maria Auditore da Firenze, Mario Auditore da Firenze, Petruccio Auditore da Firenze

Claudia Auditore da Firenze – młodsza siostra Ezio. Została zbyt rozpieszczona przez Giovanniego: jest sprytna i miła, lecz nie jest dorosła. Przedstawiona przez Devery Jacobs, głosu udzieliła jej Angela Galuppo. Claudia jest blisko związana ze swoim bratem, Ezio.

Biografia:

Claudia Auditore jest młodą, włoską szlachcianką, żyjącą w XVw. we Włoszech. Jest córką Giovanniego Auditore, Asasyna. Nie zdaje sobie sprawy z profesji jej ojca.

Po tragedii, która spokała rodzinę Auditore, Ezio musi chronić ją i jej matkę, eskortuje je obie do Willi Auditore w Monteriggioni. Mario każe jej tam pracować nad księgą finansów Willi, co ona uważa za skandaliczne (bo musi pracować).

Ciekawostki:

- Claudia jest jedną z osób, które nie starzeją się w trakcie gry. Przez 20 lat ciągle tkwi przy tym samym biurku w Willi Auditore. Odzywa się do Ezio tylko po to, by go spytać, czy przyszedł zerknąć na księgę.

Domenico Auditore - jest prapradziadkiem Ezio, potomkiem Altaira i przodkiem Desmonda. Żył na przełomie XIII i XIV w. Mieszkał w odnowionej przez siebie Willi Auditore, w Moteriggioni. Możemy dowiedzieć się nieco o jego życiu, czytając jego autobiografię, którą zostawił na kamiennych płytach w Rodzinnej Krypcie Auditore.

Biografia:

Domenico dorastał w Wenecji. Został żeglarzem i praktykował na Oceanie Atlantyckim, odkąd tylko by dość duży, by chodzić, przewoził ładunki dla przyjaciela jego ojca, Marco Polo.

Pewnego dnia, szukając pracy w porcie, zakochał się w młodej kobiecie. Ciągle pływał po morzach, lecz utrzymywał z nią relacje. W końcu została jego żoną i powiła mu syna.

Pewnego letniego popołudnia wezwał go Marco Polo. Na miejscu spotkania był także ojciec Domenico, a także starszy człowiek ubrany w „dziwną pelerynę z kapturem”. Wtedy ojciec Domenico wyznał, że jest Asasynem. Człowiek w kapturze zwany Dante Alighieri miał stać się jego mistrzem i nauczycielem, zaś Domenico - zabrać go do Hiszpanii.

By przygotować się do podróży, Dante spotyka się kilkakrotnie z Domenico, gromadzi zapasy i rozmawia z nim o ważnych rzeczach takich jak życie, miłość, honor i sprawiedliwość. Nauczył go, że społeczeństwo zostało stworzone po to, by władcy mogli rządzić ludźmi, by ludzie przestali myśleć i dostrzegać prawdę. Następnie Dante pokazał mu Kodeks Altaira, który Marco Polo przywiózł z dworu Czyngis-Chana.

Po powrocie do Ravenny, by zabrać swoje rzeczy, Dante umarł. Dominico wyruszył, by przekazać smutną nowinę swemu ojcu i Marco Polo, lecz zanim miał okazję wypowiedzieć jedno słowo, powiedzieli mu, że Dante miał zamiar zabrać Kodeks do Hiszpanii, gdzie byłby bezpieczny. Niestety, Dante był obserwowany i zamordowany przez wrogów Asasynów, Templariuszy. Ojciec nakazał mu zabrać Kodeks, swoją rodzinę i ruszać do Hiszpanii. Marco Polo na ten cel dał mu konto w banku ze sporą ilością dukatów.

Domenico wyruszył nocą, załadowanym statkiem, do Barcelony. By uniknąć zbliżającego się sztormu, musiał zawinąć do portu Otranto. W ciemności na statek wdarli się piraci. Domenico dostrzegł ich dopiero wtedy, kiedy już byli na pokładzie. Ukrył swoją rodzinę w ładowni, rozdzielił Kodeks na strony i umieścił je w skrzynkach i pojemnikach. Piraci znaleźli ich i pytali o Kodeks: byli wysłani przez Templariuszy. Domenico oświadczył, że wyrzucił go za burtę. Pijany człowiek zaczął gwałcić jego żonę, podczas gdy dwóch innych trzymało Domenico. W końcu wyrzucili ją w morze, zabrali cały ładunek i zatopili statek. Domenico wraz z synem zdołał dopłynąć do plaży. Następnego ranka znalazł na brzegu ciało swojej żony, wyrzucone przez fale. Nigdy więcej nie zobaczył morza…

Udał się do Florencji, wynajął mały pokój i wziął pieniądze z konta Marco Polo: zapamiętał jego numer. Użył ich, by wrócić w przebraniu do Wenecji, szukał swego ojca, ale on i Marco już nie żyli. Po tym zaczął zbierać opracowania naukowe dotyczące architektury, studiował klasykę i brał lekcje śpiewu. Przybrał imię Auditore, podszywając się pod szlachcica na Florenckim Dworze, gdzie został zaakceptowany jako jeden ze swoich.

Posiadał Willę zbudowaną w 1290 roku. Ćwiczył swoich synów na Asasynów, uczył ich zabijania Templariuszy, sam także na nich polował. Zostawił swoje wspomnienia na kamiennych płytach w Rodzinnej Krypcie w 1296 roku.

Ciekawostki:

- W bazie danych w grze czytamy, że Domenico był pradziadkiem Ezio, zaś wujek Ezio, Mario i architekt, który pomógł odbudować Monteriggioni, utrzymują, że był to jego prapradziadek. Twórca bazy danych, Shaun, pomylił się, gdyż użył niekompletnego drzewa genealogicznego z brytyjskich archiwów.

- Domenico może być wnukiem lub prawnukiem Altaira.

Ezio Auditore da Firenze (1459-?) jest głównym bohaterem Assassin’s Creed II, AC Brotherhood, AC Revelations oraz Assassin’s Creed II: Discovery. Jest wspólnym przodkiem Desmonda i Obiektu 16.

Ezio Auditore da Firenze jest młodym, włoskim szlachcicem, drugim synem Giovanniego Auditore. Nie wie, czym tak naprawdę zajmuje się jego ojciec. Niezbyt dobrze gra w szachy (przegrywa ze swoim starszym bratem, Federico), chociaż jego matka, Maria Auditore, uważa, że szybko się uczy.

Biografia – Assassin’s Creed II:

Tuż po narodzinach Ezio przybywa jego ojciec. Bierze Ezio na ręce, wita go na świecie, nadaje mu imię i każe mu walczyć.

Po 17 latach znów spotykamy Ezio, w momencie, w którym wraz z przyjaciółmi przygotowuje się do walki na pięści przeciwko Vieri de Pazzi i jego ludziom, którzy obrażają rodzinę Auditore. Po wygranej walce udaje się do Cristiny Vespucci, u której spędza noc. Kiedy wraca do domu, spotyka swojego ojca i Uberto Alberti, rozmawiających o czymś pilnym. Niedługo później strażnicy wchodzą na teren posesji Auditore i aresztują braci i ojca Ezio. Ezio dostarcza dowody niewinności Uberto, który obiecuje zrobić, co w jego mocy w ich obronie. Okazuje się jednak, że Uberto jest zdrajcą i niszczy dowody, po czym skazuje rodzinę Auditore na śmierć. Ezio przysięga mu zemstę. Wraz z matką i siostrą ukrywają się u Paoli, przełożonej kurtyzan. Od niej Ezio uczy się sztuki wtapiania się w tłum. Matka Ezio po śmierci Petruccio nie odezwała się ani słowem. Ezio zabija Uberto, od tej pory jest poszukiwany, a jednocześnie musi chronić swoją matkę i siostrę. Opuszcza zatem Florencję i udaje się do Toskanii, do rodzinnej willi Auditore. Po drodze spotyka swojego wujka Mario, którego najemnicy ratują jego rodzinę przed atakiem Vieri i jego ludzi. Ezio uczy się od swojego wujka sztuki walki i zgadza się kontynuować misję swojego ojca jako Asasyn.

Przez następne 23 lata Ezio zabija kolejnych Templariuszy odpowiedzialnych za śmierć jego ojca i braci. Rodrigo Borgia, lider Templariuszy, jest świadom jego działań i próbuje chronić innych Templariuszy, jednak każdy z nich kolejno ginie z rąk Ezio. Dwóch z celów Ezio, Silvio Barbargio i Dante Moro ujawniają fakt, że Templariusze mają zamiar odpłynąć. Silvio umiera, nie mówiąc dokąd, jednak Dante wyznaje, że ich celem jest Cypr. Nie zdążył powiedzieć, dlaczego tam płyną. Później Leonardo da Vinci informuje Ezio, że według kodeksu Altaira tylko Prorok może otworzyć Skarbiec. Ezio dowiaduje się w końcu, że Rodrigo Borgia przybył do Wenecji i oczekuje na przesyłkę z Cypru. Ezio próbował dowiedzieć się, co knuje Rodrigo, zabił posłańca i przebrał się za niego. Sprawdził zawartość paczki i powiedział Rodrigo, że Prorok nie istnieje, Borgia jednak zareagował śmiechem i oświadczył, że to on jest prorokiem. Ezio walczy z nim i z jego strażnikami o paczkę. Przybywają wszyscy sojusznicy Ezio, by mu pomóc, okazuje się, że oni również są Asasynami. Po pokonaniu Borgii Asasyni mówią Ezio, że Rodrigo nie jest prorokiem, ale że on, Ezio, być może jest. Tej nocy Ezio oficjalnie staje się członkiem Zakonu Asasynów.

Na końcu gry Ezio wyrusza w podróż do Rzymu, by zabić Rodrigo Borgię, który został wybrany na papieża i stał się najbardziej wpływowym człowiekiem we Włoszech, jeśli nie w całej Europie. Ezio przedostaje się przez mury i wieże Rzymu do Kaplicy Sykstyńskiej, gdzie wydaje się, że po cichu zabija Rodrigo Borgię. Ku jego zaskoczeniu, Borgia pojawia się z Laską i usiłuje zabić Ezio i wszystkich obecnych w Kaplicy. Ponieważ Ezio miał Jabłko, mógł oprzeć się mocy Laski. Zaskoczony Borgia wyzywa Ezio na pojedynek. Ezio przywołuje swoje klony i rozpoczyna walkę z Borgią. Borgia używa Laski, by stać się niewidzialnym, zabiera Ezio Jabłko, unosi go Laską w powietrze i dźga go, Lecz Ezio przeżywa, używa Orlego Wzroku, by znaleźć Borgię i zmierzyć się z nim po raz ostatni. Walczą na pięści, Ezio wygrywa, a następnie wykorzystuje Laskę i Jabłko do otwarcia Skarbca. Wewnątrz Skarbca wita go bogini, która przedstawia się jako Minerwa. Opowiada Ezio prawdziwą historię ludzkości i swojej rasy, i ostrzega ludzkość przed „drugą rundą”. Wydaje się jednak rozmawiać z innym człowiekiem, choć tylko Ezio jest obecny w pokoju. Kiedy Ezio pyta ją o to, otrzymuje odpowiedź, że ona nie chce z nim rozmawiać, tylko przez niego, gdyż jest on Prorokiem. Na zakończenie mówi „Reszta należy do ciebie… Desmond”. Ezio próbuje się dowiedzieć, kim jest Desmond, ale Minerwa znika. W tym momencie kończy się historia Ezio.

Assassin’s Creed II: Discovery

Pod koniec 1491 roku Antonio prosi Ezio, by do niego przyszedł. Gdy Ezio zjawia się na miejscu, Antoniu towarzyszy człowiek imieniem Luis Santangel. Luis prosi, by Ezio chronił jego przyjaciela, Christoffa Corombo (Krzysztofa Kolumba), który udaje się z wizytą do Rodrigo Borgii. Widząc okazję do zabicia Borgii, Ezio się zgadza. Borgia jednak nie pokazuje się na spotkaniu, zamiast tego wysyła swojego agenta, by zabił Christoffa. Ezio powstrzymuje zamachowca w ostatniej chwili i zostaje wplątany w spisek Templariuszy mający na celu kradzież tajemniczego atlasu Christoffa. Z tym atlasem Templariusze mieli nadzieję na ustalenie sekretnego szlaku handlowego z Dalekim Wschodem… a przynajmniej taka jest ich wersja. Ezio wyrusza do Hiszpanii, by odkryć plany Templariuszy i uwolnić kilku Asasynów uwięzionych przez Inkwizycję.

Ciekawostki:

- Imię „Ezio” jest greckim słowem i oznacza „Orzeł”, podobnie, jak arabskie słowo Altair oznacza „Lecący”.

- Ezio, w przeciwieństwie do swojego przodka Altaira, nie musi obcinać palca, by móc używać ukrytego ostrza, dzięki ulepszeniu, jakie wprowadził Altair niedługo po zabiciu Al Mualima. Ulepszenie to opisał w Kodeksie, odszyfrowanym później przez Leonardo da Vinci. Zamiast obciętego palca, wypalany jest tylko znak przynależności do Asasynów.

- Według Kodeksu, po zabiciu Al Mualima Asasyni musieli zmienić taktykę walki z Templariuszami i porzucić wiele ze swych tradycji: usunięcie palca czy zakaz używania trucizny, by przetrwać.

- Ezio używa broni palnej takiego typu, który pojawił się w Europie w późnych latach XV wieku lub na początku XVI w., prawdopodobnie był to pierwszy jej egzemplarz. Większość mieszkańców w grze nie ma pojęcia, czym jest ta broń. Najwcześniejsze bronie palne były jednostrzałowe, a na ich przeładowanie trzeba było sporo czasu, więc prawdopodobnie były bronią używaną w ostateczności. Leonardo da Vinci skonstruował Ukryty Pistolet na podstawie Kodeksu Altaira, który konieczną wiedzę posiadł dzięki Fragmentowi Edenu.

- Twarz Ezio w Assassin’s Creed II łączy wygląd Desmonda (Francisco Randez) i Devona Bosticka z Lineage.

- Ezio zdaje się być nieświadom swojego asasyńskiego pochodzenia, ani tego, że jest potomkiem Altaira, mimo, że uczy się o tym w Monteriggioni. Nigdy nie pojął, dlaczego jest tak wyjątkowym Asasynem.

- W 1499 roku Ezio ma 40 lat (jest o 15 lat starszy od Altaira w roku 1191), ma tyle samo lat, ile miał jego ojciec, gdy zginął w 1476.

- Twarz Ezio się nie starzeje, poza tym, że później w grze ma zarost. Jednak jego głos staje się głębszy i bardziej dojrzały.

- Ukryte ostrze Ezio przetrwało 500 lat (od 1499 do 2012), pod koniec gry Desmond używa takiego samego ostrza.

- Ezio dorobił się blizny na ustach podczas misji „Tacy są chłopcy”, kiedy Vieri de Pazzi trafia go w twarz kamieniem.

- Po każdym zabójstwie Ezio wypowiada słowa „Requiscat in Pace”. (Spoczywaj w pokoju.)

Federico Auditore da Firenze – jest bratem Ezio i najstarszym synem Giovanniego. Jest ostry i zabawny, lubi drażnić swojego młodszego brata Ezio, ale nie pozwala, by ktoś go krzywdził. W filmie i w grze przedstawiony przez Jesse Ratha, głosu użyczył mu Elias Toufexis.

Biografia:

Federico Auditore jest młodym, florenckim szlachcicem, żyjącym w XV wieku, synem Marii i Giovanniego Auditore. Po raz pierwszy w grze pojawia się u boku swojego brata, walcząc na pięści z gangiem Vieri de Pazzi. Uczy również Ezio free-runningu, a także okradania pokonanych. Zostaje stracony wraz ze swoim ojcem i bratem Petruccio na początku gry, jest ofiarą spisku.

Giovanni Auditore da Firenze (1436-1476) – jest szlachcicem, pracuje jako bankier dla rodziny Medici, w rzeczywistości jest Asasynem. Sztuki tej uczył się wraz ze swoim bratem Mario i był świadom zagrożenia ze strony Templariuszy przez całe swoje życie. Wie również o mocy swojego syna – Orlim Wzroku. Giovanni jest głównym bohaterem filmu „Assassin’s Creed: Lineage”. Poza bratem ma żonę – Marię, trzech synów: Federico, Ezio i Petruccio, a także córkę Claudię. Przedstawiony przez Romano Orzari. Jest potomkiem Altaira i przodkiem Desmonda Milesa.

Biografia:

Giovanni Auditore jest włoskim szlachcicem żyjącym w czasach renesansu. Jest także Asasynem, potomkiem Altaira. Pracuje dla Lorenzo de Medici, lecz przede wszystkim służy sprawiedliwości. W 1476 roku wpada na trop spisku przeciwko Lorenzo Wspaniałemu. Którejś nocy ma wykonać zadanie dla swojego zleceniodawcy, rozpoczyna walkę z Rodrigo Borgią i trzema jego ludźmi. Rodrigo ucieka, ale Giovanni łapie jednego z jego ludzi i prowadzi go do Lorenzo. Więzień wyjawia podczas tortur, że Książę Mediolanu, Galeazzo Maria Sforza zostanie zamordowany w kościele podczas obchodów święta Świętego Szczepana. Giovanni wyrusza do Mediolanu, lecz przybywa za późno. Staje się świadkiem zabójstwa Sforzy. Mordercy zostają zabici przez Giovanniego, jeden z nich staje się ofiarą strażnika Sforzy. Po tej misji Giovanni wraca do rodziny i rozmyśla nad śmiercią Księcia oraz jej konsekwencjami.

W Assassin’s Creed II po raz pierwszy widzimy Giovanniego pojawiającego się tuż po narodzinach swojego syna, Ezio, którego bierze na ręce i każe mu walczyć. Później widzimy go jeszcze raz w jego domu, dumnego ze swojego syna Ezio, o którym mówi, że jest taki sam, jak on w jego wieku. Zleca Ezio kilka zadań. Wkrótce potem Giovanni i jego synowie, Federico i Petruccio, zostają uwięzieni, oskarżeni o zdradę. Ezio odnajduje drogę do więziennego okna celi Giovanniego, lecz zamiast otrzymać odpowiedź, dlaczego jego ojciec został uwięziony, dostaje kolejne zadanie – znaleźć ukryty pokój w biurze Giovanniego i zabrać stamtąd wszystko, co znajdzie. Ezio spełnia polecenia ojca, lecz i tak dochodzi do egzekucji, Giovanni, Federico i Petruccio zostają straceni na szubienicy. To wydarzenie sprawia, że Ezio staje się Asasynem, zaś Maria przestaje się zupełnie odzywać.

Ciekawostki:

- Giovanni posiada wszystkie palce nietknięte, o jego przynależności do Asasynów świadczy tylko wypalony na palcu znak w kształcie pierścienia.

- Giovanni umiera, nie przekazując swoim młodszym synom wiedzy o Asasynach, co jest powodem rozczarowania jego brata, Mario.

Maria Auditore da Firenze (nazwisko rodowe: de’ Mozzi) – jest matką Ezio i żoną Giovanniego, przodkiem Obiektu 16. i Desmonda. Pochodzi z florenckiej, szlacheckiej rodziny. Lubiła „zadawać się” ze zwykłymi mieszkańcami, w ten sposób poznała Giovanniego. Przedstawiona przez Claudię Ferri, głosu użyczyła jej Ellen David.

Biografia:

Jest włoską szlachcianką z XVw. Jest żoną Giovanniego Auditore, Asasyna, i zdaje się być jedyną osobą, która o tym wie.

Po bójce Ezio, Maria prosi go, by jej towarzyszył w drodze do znajomego artysty, którym okazuje się być Leonardo Da Vinci. Po tragedii, jaka spotkała rodzinę Auditore, jest chroniona przez Ezio razem ze swoją córką, Claudią. Claudia mówi, że kiedy strażnicy przybyli po Giovanniego, Maria próbowała ich powstrzymać. Twierdzi, że strażnicy dopuścili się strasznej rzeczy, po której przeżyła traumę i nie może dojść do siebie. Od tamtej pory z nikim nie rozmawia. Pomimo załamania, jest w stanie podróżować do posiadłości Mario pieszo. Kiedy tam dociera, zamyka się w swoim pokoju i – według Claudii – ciągle tylko patrzy na pióra, które kolekcjonował Petruccio.

Po przyniesieniu jej 50 piór, Ezio dowiaduje się od wuja Mario, że jego matka „odeszła” i musi to zaakceptować.

Po przyniesieniu jej stu piór, Ezio przytula matkę, która w końcu się odzywa i dziękuje Ezio, że o niej nie zapomniał. Odchodzi w końcu od klęczenia przy łóżku i odmawiania modlitw i przenosi się na ławkę, zaczyna się uśmiechać.

Mario Auditore da Firenze - jest wujem Ezio. Uczył się wraz ze swoim bratem na Asasyna, ale w przeciwieństwie do Giovanniego, preferującego szpiegowanie i skradanie się, woli walczyć otwarcie w grupie. Stał się przywódcą najemników walczących przeciwko Templariuszom, ukrywając się wśród lokalnej szlachty. Jest najlepszym sojusznikiem Ezio, do którego ciągle odnosi się „nipote”, co w języku włoskim oznacza „bratanek”. Podczas gry uczy go sztuki walki. Jest bardzo dumny z Asasyńskich korzeni i wybucha gniewem na wieść, że Ezio zamierza zabrać swoją matkę i siostrę do Hiszpanii.

Ciekawostki:

- Po uratowaniu Ezio przed Vieri de Pazzi, Mario przedstawia się słowami „It’s-a me, Mario!” („To ja, Mario!”). Prawdopodobnie odnosi się do maskotki gier Nintendo, Mario, i jego słynnej pierwszej wypowiedzi.

- Po lewej stronie twarzy ma bliznę i nie widzi na jedno oko.

- Jeśli przyjrzysz się bliżej, zauważysz logo Asasynów wyszyte na skórze na jego ramieniu.

Petruccio Auditore da Firenze – najmłodszy z rodzeństwa, brat Ezio, Claudii i Federico, syn Giovanniego i Marii Auditore. Nie wie, że jego ojciec jest Asasynem. Przedstawiony przez Connera Nikidesa Kokolakisa zarówno w grze, jak i w filmie.

Biografia:

Petruccio jest młodym, włoskim szlachcicem, żyjącym w czasach włoskiego renesansu w XV w. W filmie pojawia się na krótko, siedzi podczas kolacji obok swojej siostry Claudii.

Na początku gry Petruccio prosi swojego brata Ezio o to, by przyniósł mu kilka białych piór. Ezio musi się pośpieszyć z wykonaniem zadania, ponieważ Petruccio nie wolno wychodzić na zewnątrz ze względu na jego chorobę. Petruccio został ofiarą spisku i został powieszony wraz ze swoim ojcem i bratem na początku gry Assassin’s Creed II. Po jego śmierci Ezio decyduje się zebrać więcej piór ku pamięci swojego brata. Składa je do skrzyni w Willi Auditore w Monteriggioni.

Jeśli zbierze 50 piór, wujek Ezio, Mario, każe mu przestać, po czym mówi, że specjalnie dla swojego bratanka przygotował broń u kowala. Bronią tą jest Młot Bojowy Kondotier, najpotężniejszy młot i druga najpotężniejsza broń w grze, tuż po Mieczu Altaira.

Jeśli Ezio zbierze wszystkie 100 piór, pojawi się cut-scenka, w której jego matka odzywa się po raz pierwszy od śmierci swojego męża i synów. Dziękuje Ezio za to, że o niej nie zapomniał, i ofiaruje mu pelerynę Auditore. Ta peleryna sprawia, że gracz ma ciągle wysoki status poszukiwania poza Monteriggioni, a wszystkie metody obniżenia poziomu poszukiwania zawodzą. Zdjęcie peleryny przywraca poziom poszukiwania do stanu, jaki gracz miał przed jej założeniem.

Ciekawostki:

- Petruccio kolekcjonował orle pióra, które w pierwszej części gry były używane przez prawdziwych Asasynów jako znak wykonania zabójstwa. Asasyni maczali je w krwi swoich ofiar.

- Jeśli przeczytamy informacje o Petruccio w Animusie po zebraniu piór, dowiemy się, że umarł, wycieńczony chorobą, chociaż w misji „Ostatni człowiek” widzimy, że został stracony.